Diversiteit gaat over de onderlinge verschillen die we hebben als mensen. Inclusie gaat over wat we met die verschillen doen, ook wel de machtsverhoudingen. Dan hebben we nog de term gelijkwaardigheid, die wordt vaak vergeten. Maar gelijkwaardigheid is waar we naar streven, namelijk dat er geen machtsverschillen tussen de verschillen van mensen zit. Maar hoe bereiken we gelijkwaardigheid dan? Hoe bereiken we een inclusieve samenleving? Dat doen we door zoveel mogelijk aandacht te vragen voor de discriminatie die heerst in onze samenleving. Discriminatie belemmert namelijk dat we iedereen in zijn verscheidenheid hetzelfde kunnen beoordelen.
Discriminatie is het resultaat van het toekennen van verschillende waarden aan diverse soorten mensen. Wanneer we discrimineren, doen we dit omdat we het gevoel hebben dat de waarde van persoon A anders is dan die van persoon B. Dat gebeurt soms bewust, denk aan dat je bewust waarneemt dat iemand een bepaald persoonlijkheidskenmerk heeft en dat je diegene daar anders door gaat behandelen. Dit gebeurt echter nog veel vaker onbewust. Slechts 5% van onze acties zijn namelijk bewust. Het meeste van wat we elke dag doen, gebeurt bijna automatisch of onbewust. Een aantal mentale snelkoppelingen helpen ons om beslissingen te nemen. Deze mentale snelkoppelingen die we hebben ontwikkeld, in relatie tot andere mensen, zijn vaak gebaseerd op persoonlijke kenmerken, zoals geslacht, haar- en huidskleur, gewicht of fysieke en mentale capaciteiten. Dus zonder dat je het doorhebt, kun je mensen anders behandelen door hoe je door de jaren heen ‘geprogrammeerd’ bent. Het is zaak om bij jezelf na te gaan welke mentale snelkoppelingen jij hebt gecreëerd. Zo kun je ze naar je bewuste gedachten halen en ze anders, namelijk zonder vooroordeel, weer ‘terugstoppen’ in je brein. Een voorbeeld waarin mensen niet gelijk worden behandeld is uit onderzoek blijkt dat 9 van de 10 verhuurmakelaars het prima vindt als huiseigenaren aangeven dat ze hun woning niet willen verhuren aan Marokkanen, Turken, Polen of Bulgaren (Radar, 2019).
Diversiteit en inclusie speelt natuurlijk op alle plekken van de samenleving, dus ook op de werkvloer. We brengen hier immers een groot deel van onze tijd door. Een voorbeeld van hoe een werkvloer niet inclusief is bleek uit onderzoek van Inclusion for all (2022). Hier kwam naar voren dat bijna een derde (29,4%) van de non-binaire mensen niet mocht uitkomen voor diens genderidentiteit van de werkgever. Daarnaast maakte van de transvrouwen bijna een vijfde (20,5%) mee dat ze van hun werkgever geen contact meer mochten hebben met klanten. Een ander voorbeeld van hoe mensen onterecht worden behandeld op de werkvloer is het onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Zij ontdekte dat met identieke, fictieve cv's, 44% van de autochtone sollicitanten werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, tegenover 37% van de niet-westerse kandidaten. Zonde, want bedrijven die een divers personeelsbestand hebben, presteren beter, blijkt uit onderzoek. Een divers team zorgt naast betere prestaties ook voor hogere omzet en dus ook voor grotere overlevingskansen van het bedrijf. Om het cirkeltje mooi rond te maken zijn deze organisaties ook nog eens creatiever en innovatiever.
Als bedrijf is het dus belangrijk dat je een divers personeelsbestand hebt. Zo wil je naast seksuele diversiteit, ook culturele en/of genderdiversiteit vertegenwoordigd hebben. Je moet er echter ook voor zorgen dat de plek waar deze mensen belanden veilig en inclusief is. Anders ben je al deze talenten weer in een mum van tijd kwijt, omdat ze zich niet op hun gemak of veilig voelen. Wil je werken aan je diversiteitsbeleid? Kijk eens bij de trainingen van BO om meer te weten te komen over wat je er als organisatie aan kan doen (link). Hier helpen we mee aan het bouwen van inclusieve organisaties.